Ултырып ялҡҡас, тороп ялан тәпәйҙәре менән бәпкә үләненә баҫып атлап китте. Һыу үлән аяҡтарға бөтмәҫ рәхәтлек бирә ине.Сәсе ялбырап яланаяҡ үлән кисеп йөрөргә яратыусы ҡыҙ бала мин инем.
Ғүмерем буйы яратам шул мәлде.Төндә генә ямғыр яуһын да, иртәнсәк тороуға ҡояш балҡыһын.
Иртәнге һауа һулап туйғыһыҙ. Ямғырҙан һуң шундай сафлыҡ таралған тирә- яҡҡа.Ҡоштар һайрай.Мин тағы ла һыулы үләнгә яланаяҡ баҫам, ошо рәхәтлеккә ләззәтләнеп күҙҙәремде йомам.Бындай саҡта минең башымда бер ниндәй уйҙар ҡайнамай, донья мәшәҡәте иҫкә төшмәй һәм мин бер ҡайғыһыҙ кешеләй хыялыйҙарса йылмаям.Яланаяҡ баҡсаға инәм, күҙҙең яуын алырлыҡ сәскәләргә һоҡланам, баштарынан һыйпап үтәм, ҡайһыларын эйелеп еҫкәйем.
Тормоштоң матурлығына һоҡланып, хыялланып тороуҙан ишек алдында нимәлер эшләп йөрөүсе тормош юлдашы тартып сығара.
- Нимә хыялыйҙарса йылмайып тораһың,егетең иҫеңә төштөмө?
Был шаяртыуға мин асыуланмайым.Эш араһында ла, юлда ла үҙ алдыма йылмая торған ғәҙәтем бар. Хатта балаларым да, әсәйҙең ҡыуанысы эсенә һыймай тип әйтеп ҡуялар ундай мәлдә.
Һыуға барып киләм, ҡаҙанлыҡҡа ҡаҙан аҫтына ут тоҡандырам. Самауыр ҡоям. Ҡаҙанлыҡ һәм самауыр торбаһынан сыҡҡан төтөн еҫен үлеп яратам.Хәҙер минең бөтә уйҙарым шул төтөнгә күсә.Шундай ваҡ- төйәктең дә кеше күңеленә рәхәтлек биреүенә һоҡлана һоҡлана иртәнге тамаҡ әҙерләйем.Йәйҙәрен мин быҫҡып өйҙә ултырыуҙы яратмайым, тышта эсәбеҙ сәйҙе.Тышта сәй эсеүҙең үҙенең бер айырым йәме бар.Балалар ҙа тышта сәй эсеүҙе ярата, ҡыуанып йүгерә йүгерә сәй ултыртышалар.
Баҡсаға йәшел һыуғанға тип индем дә, тағы доньямды оноттом.
Һыуған өҙөрҙән алда, үҫеп сыҡҡан әремде йолҡоп алдым.Ниңәлер танауыма яҡын килтерҙем.Әрем еҫен яратам тиһәм,күптәр ышанмаҫтар.Яратам әрем еҫен, шул тиклем яратам.
Сүкәйеп ултырған килеш, әйләндереп әйләндереп әремде ҡарайым. Бик иғтибарлап ҡына ҡарағыҙ әле әремдең төҙөлөшөн,ваҡ ҡына һары ғына, иҫ китмәле матур сәскәләрҙән тора икән ул да.Ҡый үләндәренә һоҡланып оҙаҡ ултырыу эләкмәне миңә.Ишек алдын ҡолаҡты ярырҙай әсе тауыш яңғыратты.
- Әсәййй! Әсәйййй! Әсәйййй...
Баҡсанан нисек йүгереп сыҡҡанымды ла һиҙмәй ҡалдым.Тупһала шарылдап илап торған Нурсиләм, мине күргәс шатлыҡлы көлөп ебәрҙе.Иртәнсәк тороп сыҡҡанда мин күренмәһәм, ишек алдын яңғыратып эҙләр ине ул.Ул ғына түгел бөтәһе лә шулай булды. Фәнүр, Розалиә,Гүзәлиә бигерәк тә, Дилә итәгемә йәбешеп йөрөр ине,Нурсилә лә Рузилә лә.
- Ней булды, тиһәң , һин сығып киткәнһең икән тип ҡурҡтым тиерҙәр ине.
Иртәнсәк торҙом да тышҡа сыҡтым.Ямғыр яуғаны юҡ,әлегә көндәр ныҡлап йылып етә алмай әле.Еле лә бигерәк көслө.
Күктә көлгән ҡояшҡа ҡарап кәйефем күтәрелде.Йүгереп урамға сыҡтым.Көнөнә әллә нисә тапҡыр, ҡапҡа тышына сығып күҙ һалып әйләнеү ғәҙәтемә һеңгән.
Көн матур.Машиналар елдереп үтеп тора.Үткәндәр үҙәкте өҙөп һағындырһа ла улар үткәндә ҡалған.
Ғүмер аты туҡтап торорға һис теләмәй, алға ҡарай саба ғына.
Бөгөнгө көнөмә ҡыуанам, имен- һау таң аттырыуыма шөкөр итәм.
Ошо тормошома ҡәнәғәтмен.Хәҙер миңә Ирәндектең һалҡын еле лә һыуыҡ тойолмай, йәшәгән төйәгем дә сит түгел.Яратам урамымды һәм ошо урамда йәшәүсе күрше- тирәләремде.
Изге айҙа һәр беребеҙҙең уй-хыялдары тормошҡа ашһын ине.
Һәр бер ваҡ төйәк тә беҙҙең тормошобоҙҙо йәмләһен ине, бәләкәй генә яҡшылыҡ һәм йылы һүҙ эргә тирәбеҙҙәгеләрҙең күңелен күтәрһен ине.
Ысыҡ кисеп атлаусы ялбыр баш бөгөн , тормоштоң әсе- сөсөһөн кискән ҡатын рәүешенә күптән әүерелгән булһа ла, һаман яланаяҡ йөрөргә, хыялланырға һәм юҡ ҡына нәмәгә лә күңеле кителергә лә, ҡыуанырға ла әҙер тора.
Иң яратҡан миҙгелем йәй. Тиҙҙән бик тиҙҙән, яланаяҡ ысыҡ кисермен тип өмөтләнәм...
Комментариев нет:
Отправить комментарий